به گزارش مشرق، یکی از رشته‌های مدال‌آور ایران در مسابقات آسیایی، جودوست که البته چند سالی است دوران افول خود را می‌گذراند و با روزهای اوجش که بر سکوهای جهانی می‌ایستاد، فاصله دارد. با این حال، همچنان می‌شود روی نتایج خوب جودوکاران ایرانی در آسیا حساب کرد. برای همین، این رشته یکی از رشته‌هایی است که از هم‌اکنون می‌توان برای آن چند مدالی در کاروان ایران در نظر گرفت.
اما اخباری که این روزها از جودو به گوش می‌رسد، در مرز امیدواری و ناامیدی است؛ از یک سو، اختلافات کنار گذاشته شده و محمدرضا رودکی، کاپیتان سابق تیم ملی پس از دو سال به اردو تیم ملی آمده و تمرینات خود را از همین امروز آغاز کرده و به کمک حضور او می‌توان امیدوار بود که روزهای آفتابی جودو در اینچئون هم تکرار شود. از سوی دیگر، در چند روز گذشته، خبر منتفی شدن ماجرای حضور مربیان خارجی در تیم ملی جودو روی خروجی سایت‌ها قرار گرفت.
بنا بر این گزارش، نزدیک هفت ماه پیش و پس از نتایج اسفناک تیم‌های نوجوانان و جوانان جودو ایران در مسابقه‌های آسیایی بود که مسئولان فدراسیون، کادر فنی را برکنار کردند و همان جا از توافق با مربیان اهل کره شمالی سخن به میان آوردند؛ هرچند کره‌شمالی وزنه کارسازی در جودو آسیا و جهان نیست، از هفت ماه پیش، ماجرای حضور آنها در رأس کادر فنی تیم ملی مطرح شده بود و به رغم همه تلاش‌ها، حضور این مربیان در ایران به تعویق می‌افتاد تا اینکه مسئولان فدراسیون، حدود یک ماه پیش از قطعی شدن حضور این دو مربی کره‌ای در ایران خبر دادند.
اما یکباره مربیان کره‌ای اعلام کردند به علت تصادف یکی از آنها، این دو مربی کره‌ای نمی‌توانند به تیم ملی جودو ایران اضافه شوند.
البته هرچند دلایل مربیان کره‌ای برای حضور در ایران باورنکردنی است و نشان از بدقولی این افراد دارد، نباید از کم‌کاری‌های فدراسیون نیز ـ که با فرصت‌سوزی هفت ماهه آن هم برای استخدام مربیانی که چهره‌های سر‌شناسی نیستند ـ گذشت که فرصت طلایی را از جودوکاران ایرانی برای آماده‌سازی گرفت تا اکنون و در فاصله کمتر از دو ماه مانده به رقابت‌های مهم بازی‌های آسیایی به دنبال جایگزین باشند.
در پایان باید گفت، حضور مربیان خارجی معتبر و سر‌شناس و تأثیرگذاری آنها برای بالا‌تر آمدن سطح ما در جودو مانند دیگر رشته‌ها، بدیهی و انکار ناشدنی است. جودو چند ماه وقت خود را صرف دو مربی کرد که برای آمدنشان مدام امروز و فردا می‌کردند؛ مربیانی که خیلی هم شناخته شده نبودند، ولی وقت زیادی برای آنها تلف شد و همین زمان‌هاست که سرعت رشد را از جودو ایران می‌گیرد و فاصله بین جودوکاهای ما را با حریفان بیشتر و بیشتر می‌کند.
هم‌اکنون اگر قرار است باز هم پروژه استفاده از مربیان خارجی در جودو کلید زده شود، بهتر است انرژی صرف مربی شود که دست‌کم نامی در دنیای جودو برای خود دست و پا کرده‌اند تا بتوانند به رشد جودو ما کمک کنند.
منبع: تابناک
اما اخباری که این روزها از جودو به گوش می‌رسد، در مرز امیدواری و ناامیدی است؛ از یک سو، اختلافات کنار گذاشته شده و محمدرضا رودکی، کاپیتان سابق تیم ملی پس از دو سال به اردو تیم ملی آمده و تمرینات خود را از همین امروز آغاز کرده و به کمک حضور او می‌توان امیدوار بود که روزهای آفتابی جودو در اینچئون هم تکرار شود. از سوی دیگر، در چند روز گذشته، خبر منتفی شدن ماجرای حضور مربیان خارجی در تیم ملی جودو روی خروجی سایت‌ها قرار گرفت.
بنا بر این گزارش، نزدیک هفت ماه پیش و پس از نتایج اسفناک تیم‌های نوجوانان و جوانان جودو ایران در مسابقه‌های آسیایی بود که مسئولان فدراسیون، کادر فنی را برکنار کردند و همان جا از توافق با مربیان اهل کره شمالی سخن به میان آوردند؛ هرچند کره‌شمالی وزنه کارسازی در جودو آسیا و جهان نیست، از هفت ماه پیش، ماجرای حضور آنها در رأس کادر فنی تیم ملی مطرح شده بود و به رغم همه تلاش‌ها، حضور این مربیان در ایران به تعویق می‌افتاد تا اینکه مسئولان فدراسیون، حدود یک ماه پیش از قطعی شدن حضور این دو مربی کره‌ای در ایران خبر دادند.
اما یکباره مربیان کره‌ای اعلام کردند به علت تصادف یکی از آنها، این دو مربی کره‌ای نمی‌توانند به تیم ملی جودو ایران اضافه شوند.
البته هرچند دلایل مربیان کره‌ای برای حضور در ایران باورنکردنی است و نشان از بدقولی این افراد دارد، نباید از کم‌کاری‌های فدراسیون نیز ـ که با فرصت‌سوزی هفت ماهه آن هم برای استخدام مربیانی که چهره‌های سر‌شناسی نیستند ـ گذشت که فرصت طلایی را از جودوکاران ایرانی برای آماده‌سازی گرفت تا اکنون و در فاصله کمتر از دو ماه مانده به رقابت‌های مهم بازی‌های آسیایی به دنبال جایگزین باشند.
در پایان باید گفت، حضور مربیان خارجی معتبر و سر‌شناس و تأثیرگذاری آنها برای بالا‌تر آمدن سطح ما در جودو مانند دیگر رشته‌ها، بدیهی و انکار ناشدنی است. جودو چند ماه وقت خود را صرف دو مربی کرد که برای آمدنشان مدام امروز و فردا می‌کردند؛ مربیانی که خیلی هم شناخته شده نبودند، ولی وقت زیادی برای آنها تلف شد و همین زمان‌هاست که سرعت رشد را از جودو ایران می‌گیرد و فاصله بین جودوکاهای ما را با حریفان بیشتر و بیشتر می‌کند.
هم‌اکنون اگر قرار است باز هم پروژه استفاده از مربیان خارجی در جودو کلید زده شود، بهتر است انرژی صرف مربی شود که دست‌کم نامی در دنیای جودو برای خود دست و پا کرده‌اند تا بتوانند به رشد جودو ما کمک کنند.
منبع: تابناک
